groningen - In Groningen zijn acht trucks uit Sint Petersburg gearriveerd met decorstukken van het Marinskytheater, dat deze week optreedt tijdens het Diaghilev Festival. Voor de vrachtwagenchauffeurs valt er weinig lol aan te beleven. Tot hun vertrek zijn ze veroordeeld tot een verblijf in de cabine van hun truck.
"Drink?" Het eerste dat de Estlandse chauffeur aanbiedt is een glaasje wodka. Daar word je lekker warm van. Schuilend voor een hagelbui staat hij met vier collega's te blauwbekken in de laadruimte van zijn vrachtwagen. Op zithoogte hebben ze een plank neergelegd, die dient als tafel.
Het gezelschap zit net aan de lunch. Op het menu staan sneetjes wit brood, belegd met 'vlees' dat doorspekt is met reuzel, een specialiteit die nog het meeste wegheeft van kattenvoer van een slecht merk. "Good, Estonian", roepen de mannen niettemin en geven ook een snee aan de verslaggever. De geur ervan mengt zich met die van ei, die ze kort daarvoor hebben gebakken op een gasbrander in de auto.
Decorstukken
De Estlandse vrachtwagenchauffeurs plus een paar Russen en Wit-Russen zijn donderdag aangekomen uit Sint Petersburg. Hun trailers waren volgeladen met decorstukken en kostuums van het befaamde Marinskytheater, dat deze week in Martiniplaza optreedt tijdens het Diaghilev Festival.
Zondag hebben ze de trucks gelost. Vijf van de lege vrachtwagens staan geparkeerd in het Stadspark. Twee staan er op de parkeerplaats bij Hotel Mercure. En de meest vermetele heeft zijn truck pal onder de viaduct van het Julianaplein gemanoeuvreerd, wat hem vandaag of morgen geheid een prent oplevert.
Zo gastvrij als de Esten en Russen zijn, zo benepen is de ontvangst van de vrachtwagenchauffeurs in Groningen. "Voor hen is niets geregeld", zegt een tolk die niet met naam in de krant wil. De chauffeurs - die nog de hele week in Groningen moeten wachten - slapen in de cabines van hun wagen. Voor het doen van hun behoeftes zijn ze aangewezen op de bosjes.
Overdag kunnen ze ook terecht in de artiestenfoyer van Martiniplaza. Daar mogen ze een douche nemen en in de bar koffie en thee nuttigen. "Maar geen belegde broodjes, die zijn alleen voor de vrijwilligers van het Diaghilev Festival.", weet de tolk.
Verantwoordelijkheid
Het lot van de chauffeurs valt inderdaad onder de verantwoordelijkheid van het Marinskytheater, vertelt Eric Schilp, directeur van het Diaghilev Festival. "We kunnen niet alle verantwoordelijkheden van het Marinsky overnemen, daarvoor hebben we niet het budget. Maar wat het eten betreft: ze mogen best met de vrijwilligers mee-eten hoor, maar dan moeten ze er wel zijn tegen etenstijd."
Voor Kyril zou dat een uitkomst zijn. Anders moet hij een week lang zijn eigen kostje bij elkaar scharrelen. "Van de baas hebben we alleen geld voor benzine meegekregen". Valeryan (51), die Kyril als chauffeur inwerkt, vertelt dat ze omgerekend ongeveer 200 euro per maand verdienen, "maar dat moeten we wel met zijn tweeлn delen".
Ze zouden graag de stad in willen, maar ze hebben geen geld om ergens naar binnen te gaan. Valeryan: "We vinden Groningen erg mooi. Jullie hebben hier allemaal kanalen en grachten. Veel boten, heel veel boten. Sehr schцn." |